Perbandingan Cukai Penting untuk Pelabur dan Rakyat Biasa
Rangka cukai di sesebuah negara memberi kesan langsung kepada keputusan pelaburan, pertumbuhan perniagaan dan kesejahteraan rakyat. Bagi Malaysia, memahami kedudukannya dalam kalangan negara-negara ASEAN memberi gambaran tentang daya saing ekonomi dan ketelusan dasar fiskal. Pelabur, perniagaan kecil, serta pekerja profesional semuanya berkepentingan dalam struktur cukai yang adil dan stabil.
Dalam konteks rantau ASEAN, cukai menjadi penanda aras penting untuk menilai kesesuaian persekitaran perniagaan. Negara yang menawarkan cukai korporat sederhana, cukai individu yang seimbang, serta polisi mesra pelabur sering kali menjadi tumpuan. Malaysia tidak terkecuali dan terus memperhalusi dasar-dasarnya bagi mengekalkan daya tarikan ini.
Dengan kos sara hidup yang meningkat dan tekanan global terhadap ketelusan cukai, banyak negara ASEAN kini lebih berhati-hati dalam mengimbangkan hasil kerajaan dengan kesejahteraan rakyat. Rangka cukai bukan sekadar angka dalam belanjawan – ia mencerminkan keutamaan sesebuah negara dalam membina masa depan yang mampan.
Cukai Pendapatan Individu: Malaysia dan Rakan Serantau
Malaysia mengenakan cukai pendapatan individu secara progresif, bermula sekitar dua peratus dan boleh mencecah tiga puluh peratus bagi golongan berpendapatan tinggi. Struktur ini bertujuan mengurangkan jurang ekonomi sambil menggalakkan pematuhan cukai. Namun, kadar ini dianggap agak tinggi berbanding beberapa negara ASEAN lain yang menawarkan kadar lebih rendah untuk menarik tenaga mahir antarabangsa.
Singapura, misalnya, menawarkan kadar cukai pendapatan individu lebih rendah dengan struktur yang lebih ringkas. Ini memberi kelebihan dalam menarik golongan profesional dari luar negara. Filipina pula sedang memperbaharui sistem cukainya untuk menjadikannya lebih telus dan mudah difahami oleh rakyat biasa.
Malaysia kini menghadapi cabaran dalam memastikan golongan muda dan profesional melihat nilai dalam membayar cukai. Jika struktur terlalu rumit atau beban terlalu berat, ia boleh mendorong kepada keengganan membayar cukai atau berhijrah ke negara yang menawarkan beban cukai lebih ringan.
Cukai Korporat dan Kesannya Terhadap Pelaburan
Bagi syarikat, cukai korporat merupakan pertimbangan utama sebelum memulakan operasi di sesebuah negara. Malaysia mengekalkan kadar sekitar 24%, satu kadar yang sederhana dalam konteks rantau ini. Walaupun tidak serendah Singapura (17%), Malaysia tetap menawarkan pelbagai insentif cukai sektor tertentu, seperti teknologi dan perkilangan.
Thailand dan Vietnam pula berjaya menarik pelaburan asing melalui kadar cukai yang fleksibel serta zon ekonomi khas yang memberi pengecualian cukai selama beberapa tahun. Malaysia juga mengamalkan konsep serupa melalui Lembaga Pembangunan Pelaburan Malaysia (MIDA) dan kawasan seperti Iskandar Malaysia.
Bagi pelabur, kestabilan dan kejelasan peraturan cukai jauh lebih penting berbanding kadar semata-mata. Malaysia mempunyai kelebihan dari sudut rangka undang-undang yang mantap, tetapi sentiasa perlu dikemaskini supaya tidak dilihat ketinggalan dalam menarik pelaburan global.
cukai tak langsung dan Perbandingan GST
Salah satu perbezaan ketara dalam rangka cukai Malaysia berbanding jiran ASEAN ialah pendekatan terhadap cukai penggunaan. Malaysia memperkenalkan Cukai Barangan dan Perkhidmatan (GST) pada 2015, namun memansuhkannya pada 2018 dan menggantikannya semula dengan Cukai Jualan dan Perkhidmatan (SST).
Negara seperti Singapura, Thailand, dan Indonesia masih mengekalkan GST atau nilai tambah (VAT), yang memberikan hasil cukai lebih konsisten kepada kerajaan. GST juga dianggap lebih telus dan sistematik dalam mengutip hasil berbanding SST yang lebih terhad dari segi liputan.
Perdebatan mengenai sama ada Malaysia harus mengembalikan GST masih berjalan. Apa yang pasti, struktur cukai tak langsung perlu sesuai dengan keperluan semasa dan tidak membebankan rakyat berpendapatan rendah. Kebanyakan negara ASEAN berjaya mengurus cukai ini tanpa mengganggu kestabilan sosial.
Ketelusan dan Kepatuhan Dalam Sistem Cukai
Kebolehpercayaan sistem cukai banyak bergantung kepada ketelusan dan keupayaan penguatkuasaan. Malaysia telah memperkenalkan beberapa inisiatif untuk menambah baik pematuhan, termasuk penggunaan sistem e-filing dan audit elektronik. Langkah ini menyasarkan untuk mengurangkan jurang cukai serta meningkatkan kepercayaan rakyat terhadap agensi percukaian.
Bandingkan dengan Singapura, yang sangat telus dan mempunyai sistem pelaporan yang canggih. Negara itu memudahkan proses cukai melalui automasi penuh, dan rakyatnya tahu dengan jelas bagaimana cukai mereka digunakan. Vietnam dan Thailand pula dalam proses memperkemaskan sistem pelaporan mereka agar selaras dengan amalan global.
Malaysia boleh terus memperkukuh kedudukan dengan memberi tumpuan kepada pendidikan pengguna dan sistem sokongan digital. Apabila sistem lebih mudah digunakan, kadar pematuhan akan meningkat dengan sendirinya, tanpa perlu tindakan paksaan yang agresif.
Kesan Terhadap Perusahaan Kecil dan Sederhana
Perusahaan kecil dan sederhana (PKS) memainkan peranan besar dalam ekonomi Malaysia, dan sistem cukai yang terlalu rumit boleh menjejaskan pertumbuhan mereka. Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, kerajaan cuba memberi ruang kepada PKS melalui kadar cukai rendah untuk pendapatan awal syarikat dan pengecualian cukai khas bagi industri tertentu.
Bandingkan dengan Indonesia dan Filipina, PKS di negara tersebut masih bergelut dengan sistem cukai yang membebankan. Singapura pula memberikan insentif kuat kepada syarikat permulaan, termasuk geran dan pelepasan cukai bagi tiga tahun pertama. Ini menjadikan iklim perniagaan lebih mesra dan menyokong pertumbuhan jangka panjang.
Malaysia berada di tengah-tengah dalam hal ini. Banyak langkah sokongan telah diperkenalkan, tetapi pelaksanaan di peringkat akar umbi masih memerlukan penambahbaikan. Fokus harus diberi kepada pendidikan kewangan dan panduan percukaian yang ringkas untuk pemilik perniagaan kecil.
Cukai Hartanah dan Hasil Negeri
Cukai hartanah menjadi salah satu sumber utama hasil negeri. Di Malaysia, cukai pintu, cukai tanah, serta cukai keuntungan hartanah (RPGT) dikendalikan oleh kerajaan negeri dan persekutuan. Setiap negeri mempunyai struktur sedikit berbeza, yang kadangkala menimbulkan kekeliruan dalam kalangan pembeli dan pelabur.
Thailand dan Vietnam pula mengenakan cukai tetap ke atas pemilikan dan pemindahan hartanah yang lebih mudah difahami dan diramal. Singapura pula memperkenalkan cukai tambahan untuk pelabur asing bagi mengawal spekulasi harga rumah. Langkah ini berjaya menstabilkan pasaran mereka.
Malaysia boleh mengambil pendekatan seimbang dengan menyusun semula cukai hartanah yang adil, mudah difahami dan tidak terlalu membebankan pemilik rumah pertama. Ketelusan dalam penilaian dan pengutipan cukai akan membantu menjernihkan persepsi masyarakat terhadap dasar cukai tempatan.
Percukaian Digital dan Perdagangan Dalam Talian
Dalam dunia yang semakin terarah kepada digital, cukai digital mula menjadi tumpuan. Malaysia memperkenalkan cukai perkhidmatan digital pada 2020, yang mengenakan 6% ke atas penyedia perkhidmatan asing seperti platform penstriman, permainan dan perisian.
Langkah ini menyusuli langkah serupa di negara seperti Indonesia dan Thailand. Di Filipina, cukai digital sedang dibahaskan dalam parlimen. Singapura pula telah melaksanakan cukai digital lebih awal dan kini memperluas liputan kepada e-dagang dan perkhidmatan cloud.
Malaysia menunjukkan kesungguhan dalam mengikuti perubahan ini, tetapi sistem penguatkuasaan dan penjelasan kepada rakyat masih boleh diperbaiki. Ramai peniaga kecil atas talian masih tidak jelas tentang tanggungjawab cukai mereka, dan ini perlu diberi perhatian supaya sektor ini terus berkembang tanpa kekeliruan undang-undang.
Perbandingan Rangka Cukai Dalam Tarikan Pelaburan Asing
Pelabur luar sering melihat struktur cukai sebagai penentu utama dalam memilih lokasi operasi serantau. Malaysia menonjol dalam kestabilan politik dan infrastruktur, tetapi struktur cukai kadangkala dilihat kurang fleksibel berbanding Singapura atau Vietnam yang lebih agresif memberi insentif.
Beberapa negara ASEAN menyediakan “tax holiday” dan pelepasan cukai lima hingga sepuluh tahun bagi pelaburan strategik. Malaysia juga menyediakan kemudahan serupa, tetapi proses kelulusan boleh menjadi panjang dan tidak seragam mengikut sektor atau lokasi.
Untuk terus mengekalkan daya tarikan, Malaysia perlu memastikan dasar cukai jelas, mudah diakses dan memberi nilai sebenar kepada pelabur. Kestabilan dasar serta keupayaan menyampaikan insentif secara efisien akan membantu negara bersaing lebih baik dalam pasaran serantau.
Perluasan Dasar Cukai Menuju Sistem Lebih Mampan
Rangka cukai yang baik bukan sahaja mengutip hasil, tetapi juga menyokong pembangunan sosial dan ekonomi. Malaysia sedang menuju ke arah sistem yang lebih progresif, dengan perhatian kepada keperluan rakyat serta cabaran global. Struktur ini memerlukan semakan berkala agar selari dengan realiti semasa.
Negara-negara ASEAN lain turut menghadapi tekanan yang sama, dengan matlamat memperkukuh sistem sambil tidak menghalang pertumbuhan ekonomi. Ketelusan, kecekapan, dan kebolehcapaian menjadi tiga prinsip utama dalam merangka dasar masa depan.
Malaysia mempunyai asas yang kukuh, tetapi perlu terus menyesuaikan diri dengan trend antarabangsa. Perbandingan dengan jiran serantau boleh dijadikan panduan, bukan untuk meniru secara membuta tuli, tetapi sebagai inspirasi dalam membina sistem cukai yang lebih inklusif dan adil.
